Schokverwerkingslijst (SVLK-K en SVLK-O)
Zelfrapportage vragenlijst met 34 items
Geschikt voor kind en jeugd
Nederlandstalige vragenlijst
Licentiekosten: € 2,41 per afname
Voor wie is de Schokverwerkingslijst bedoeld?
De vragenlijst is geschikt voor kinderen en jongeren.
Wat meet de SVLK?
De SVLK meet posttraumatische stressreacties bij kinderen en adolescenten, waarbij de DSM-IV symptomen van PTSS en ander relevante symptomen meegenomen worden. Er bestaat een versie voor de ouder (SVLK-o) en een versie voor het kind/adolescent zelf (SVLK-k).
Hoe is de SVLK vragenlijst opgebouwd?
De test bestaat uit 34 vragen over symptomen waarbij de laatste week in acht genomen moet worden. De antwoordmogelijkheden variëren van “niet of nooit” tot en met “heel erg of altijd”.
Hoe werkt de SVLK scoring?
De schaalscores van de SVLK worden berekend door de scores op de items van de schalen bij elkaar op te tellen. Bij de PTSS schalen wordt op basis van het aantal vragen met antwoord “nogal of redelijk vaak” of “heel erg of altijd” berekend of er voldaan is aan het DSM-IV criterium.
- Herbeleving (7-35)
- Vermijding (11-55)
- Verhoogde prikkelbaarheid (6-30)
- Overige kindspecifieke reacties (10-50)
- SVLK – Totaal (34-170)
- PTSS – Totaal (17-85)
- PTSS – Herbeleving (0-5)
- PTSS – Vermijding (0-7)
- PTSS – Verhoogde prikkelbaarheid (0-5)
- PTSS – Conform DSM-IV (0-1)
De betrouwbaarheid is redelijk tot zeer goed. De convergente validiteit van het instrument in vergelijking met instrumenten zoals CRIES-13 en KIDSCREEN-27 is goed.
Er zijn voor de kindversie acht normgroepen beschikbaar gespecificeerd op geslacht, leeftijd (8-12 en 13-18) en klinische populatie. Bij de ouderversie zijn twaalf normgroepen beschikbaar gespecificeerd op geslacht, leeftijd (4-7, 8-12 en 13-18) en klinische populatie.
Totstandkoming van de vragenlijst
Alisic, E., Eland, J., Huijbregts, R.A.D. & Kleber, R.J. (2012). Handleiding bij de Schokverwerkingslijst voor Kinderen – herziene versie. Amsterdam: Boom testuitgevers.
© 2007 Boom testuitgevers, Amsterdam © 2007 Prof. dr. P.Muris, Rotterdam
